5 Lagunas: van Laguna CAB naar Colonia Suiza

Rondom Tarptent liggen stukken ijs, losgewaaid van het doek. Het is koud en de wind zorgt ervoor dat het extra koud aanvoelt. Op het programma staat een doorwading van Laguna CAB, want er is hier geen pad. Je kunt je voorstellen dat opstaan niet echt aantrekkelijk is.

Tegen 9.30 uur ben ik er klaar voor: gehuld in Gore-Tex en met snacks en warme kleding voor het grijpen: iets hoger ligt er een vers laagje sneeuw.

De doorwading doe ik op mijn nieuwe waterschoenen. Lopen over de gladde stenen gaat met deze schoenen een stuk sneller dan blote voeten. Oh, wat ben ik blij met deze aankoop!

Het water is brrrrr.

De wind is brrrrr.

Na het meer volgt er een interessante afdaling door een soort van waterval. Glad is het thema.

Nadat ik de waterval zonder kleerscheuren en met hier een stuk gecontroleerd glijden heb bedwongen, volgt er een natte wandeling door het regenwoud.

Hierna klim ik naar de volgende pas.

Het eerste deel van de klim is uitdagend; het is een steil pad door zand, een paar honderd meter ‘duin’ omhoog.

Het zand gaat over in stenig terrein en dan sta ik op de laatste pas van de route. In de verte zijn Laguna Negra en de refugio te zien.

Achter mij uitzicht op Laguna CAB, waar ik heb gebivakkeerd.

Nét niet in de wolken: Laguna CAB

Ik besluit te wachten met lunchen en mijzelf in de refugio op iets te eten te trakteren. Taart? Soep? Een maaltijd? Of alledrie?

Blij met El Refugio in het vooruitzicht. Koffie? Küchen? Een maaltijd?

Rápido loop ik richting El Refugio.

In mijn notities staat ‘let op steile klim vlak voor refugio’ – het is informatie uit een ongeveer tien jaar geleden geschreven blog.

De steile, rotsige route is er nog steeds maar in de tussentijd zijn er kabels aangebracht. De vochtige stenen maken het samen met de harde wind en de windvanger/unit/slaapmat aan mijn rugtas nog steeds een uitdaging.

Kabels (+ natte sneeuw)

Maar… aan het einde wacht refugio Italia met een beloning!

In- en om de refugio is het druk. Op iedere beschikbare plek staat een tent en de refugio zit vol mensen die voor het gure weer schuilen. De keuze tussen een pizza en een sandwich is snel gemaakt en tijdens het eten klets ik wat met Engelse toeristen die het Huemul-circuit willen lopen, ze zijn op zoek naar iemand die dat al heeft gedaan en willen er natuurlijk alles over weten.

Na de pizza daal ik verder af; hoewel dit een kampeerplek met geweldige uitzichten is, is het hier véél te winderig, véél te koud en véél te druk.

Zo’n 45 minuten verderop is een kampeerplek in het bos, het is er beschut en ik ben de enige gast.
’s Nachts is het ook hier best fris.

De volgende ochtend loop ik de laatste acht kilometer naar de bushalte.

Op naar Bariloche met hopelijk een warme douche en een warm bed!

De route

Over de Ruta de 5 Lagunas

Op Wikiexplora staat een uitgebreide omschrijving van deze route en ook op Trek Bariloche staat veel informatie

Heb je iets aan deze informatie? Lees je mijn blog met plezier?
Wandelen en bloggen maakt dorstig!

Dit blog is geschreven op een slimme telefoon in Patagonië: er kunnen fouten in staan. De internetverbinding is ‘op goed geluk’.