Dag 13 : Mrkopalj-Sklonište Miroslav Hirtz
Aantal km: 18,4
Ik dacht dat ik mij goed op deze tocht had voorbereid. Vandaag ben ik erachter gekomen dat ik iets over het hoofd heb gezien.
Een trail kan een bosweg zijn of overwoekerd. Of een modderige glijbaan door de hoeveelheid regen. Maar ook; ‘gewoon’ voor gevorderden. De hoeveelheid stijgen en dalen in combinatie met de afstand in deze etappe (#7) was een hint. Die ik, ik geef het toe, volledig over het hoofd heb gezien.
De eerste 10 kilometer begonnen relaxed; verharde weg, bosweg, een kleine topbeklimming met de eerste keer uitzicht op de typische puntige rotsen van de Dinarische Alpen en een ommetje voor water langs de heel erg mooie schuilhut Ratkovo Sklonište, welke half in de rotsen is gebouwd (zie foto).
Daarna werd de trail steeds een stapje moeilijker, om de één of andere reden gaat dat meestal zo met trails-voor-gevorderden. Eerst wat geklauter over omgevallen bomen, dan wat geklauter op rotsen, steeds een beetje meer. De wandelstokken gaan in de tas, want die hebben hier toch geen nut. 
Dan komen er kabels in het spel.
En een trappetje.
Leuk, als je zoals ik niet echt van de hoogtes (en van het evenwicht) bent.
Kruip door, sluip door.
Smalle openingen tussen rotsen.
Leuk, met een 40 liter rugtas.
Steile stukken rots met en zonder ingehakte grepen.
Leuk, op trailrunners.
Gelukkig is het droog vandaag
Een balanceeract op een puntige rots.
Leuk, als je zoals ik, niet bepaald van de hoogtes (en van het evenwicht) bent en op trailrunners wandelt en met een 40 liter rugtas op de rug.
Maar… de uitzichten zijn geweldig!!!
Rond half vijf kom ik aan bij de schuilhut. Ik ben moe van het geconcentreerd lopen. Het is mooi geweest voor vandaag.
Stage 7 Via Dinarica
Dit is stage 7 van de Via Dinarica. Check deze link voor meer informatie en GPS-tracks. Bekijk meer foto’s op Instagram.
Lees je mijn blog met plezier? Trakteer mij op alcoholisch drankje om deze overwinning te vieren! Dit blog is geschreven op een slimme telefoon, tijdens het hiken van de Dinarica; er kunnen daarom fouten in staan.
Whauw mooi!
Zet um op stoere bella!!
Thanks Lies.
Euhhh, Ik blijf toch maar thuis. Wat een spannend avontuur… Die ratten, regen, vastlopers en nu onbegaanbare routes. Het is geweldig om te lezen vanuit een luie stoel. Zet ‘m op Claire. Vijf sterren voor jou! X
Thanks B. ben blij dat je er plezier aam beleefd 🙂
Echt mooi om je te volgen ! We kennen je alleen van de verhalen en het avontuur van Bas in Noorwegen. Nu wel heel mooi om mee te lezen wat je allemaal beleeft! Beetje jaloers ook hoor!
We blijven meelezen. Groet Kees en anja van kesteren
Ah, superleuk om te horen!
Was in ieder geval wel heel mooi. Go Girl. Prachtige beelden. Ook lekker kleurtje ondanks de vele regen.
Knuf
Ja het was écht heel mooi, maar een beetje buiten mijn comfortzone – de hiketan begint i.d.d. te komen (+ een laagje vuil).
Echt mooi, Geen peulschil, je doet het toch maar.
Dank je wel Guido. Ik ben, geloof ik, vooral een wandelaar met twee voeten op de grond en geen klimmer.
Lieve Claire, ik vind het wel een spannend verhaal mr het is niet echt een verhaal want je bent echt aan her zwoegen en letterlijk je weg aan het zoeken tussen een hoop begroeiing, opstakels, onbegaanbare wegen…
Kijk je uit moedige doorzetter? Doet me goed dat je op het ‘strand’ bent beland en even bij aan het komen bent. Pas goed op jezelf, ik heb geleerd : je grenzen verkennen is goed, je grenzen overgaan niet… Het is een wankele balans mr als ervaren trailer herken je hem vast! Dikke knuffel op je mooie blonde hoofd!
Dank je wrl Brenda, een dikke knuf terug! Enne vanaf nu gaat het alleen maar leuker worden 🙂 🙂