Huella Andina: ‘een heen- en weertje’

Keuleuche-Foyel (río)-El Foyel (dorp)-El Bolsón

Binnen een paar stappen sta ik ondergoed-diep in de snelstromende rivier El Foyel. Met veel moeite blijf ik staan in de sterke stroming.

De ga-ik-el-vado-kunnen-vado’en-excursie eindigt hiermee. Ik draag niet eens mijn rugtas en de rivier is breed. Deze rivier doorsteken is te gevaarlijk.

Whah! Ik was zo fijn aan de wandel!

Buiten deze doorsteek is er geen wandel-alternatief op de GPS te zien en Locus heeft een dagje vrijgenomen: de interne geheugenkaart van de telefoon zegt nog steeds ‘error’.

Het ford niet forden = omkeren.

Ik doe mijn broek en wandelschoenen weer aan, keer om en loop van Río El Foyel naar gehucht El Foyel. Vanochtend was ik daar héél dicht in de buurt, daar probeer ik maar niet aan te denken.

Gelukkig schijnt de zon (een soort van) en is het droog (écht droog).

En heb ik gezelschap; eerst van één hond.

Later, op de terugweg sluit hond #2 aan.

Hoewel de Huella Andina verder lopen leuk zou zijn, is omkeren geen ramp. Deze etappe is mooi, maar de volgende etappe zou vooral een onverharde-weg-wandeling zijn en had ik bij voorkeur in een auto of een bus afgelegd.

Zuid-Amerikaanse, tegenstrijdige berichten

De honden houden mij vele kilometers gezelschap en het is tijd dat ze naar huis gaan. Ik probeer ze weg te jagen, maar ze zien het als knuffelen.

Dan gooi ik een steen – als een meisje want ik wil niemand verwonden. Hond ziet het als een speeltje en gaat erop knabbelen.

Dan speel ik héél boos en gooi een heleboel stenen en zwaai met mijn wandelstokken. De honden rennen weg en blijven verderop verbaasd staan. Ik gooi nog meer stenen en roep nog meer ‘whahaawa’. Oh, hier ben ik zó slecht in!

Het heeft effect de honden zijn weg.

El Foyel blijkt niet meer dan een paar huizen langs de snelweg te zijn. Er is een camping, zonder andere gasten, die ook aan de snelweg ligt. Het is geen fijne plek om te blijven. De bus gaat over twee en een half uur volgens de mevrouw van de kiosko.

Het duurt niet lang voordat een voorbijganger stopt en mij een lift naar de stad El Bolsón geeft. Fijn!

Huella Andina

De kaart is ter illustratie: dit is de geplande route.

Op Wikiexplora lees je meer over de Huella Andina.

Heb je iets aan deze informatie? Lees je mijn blog met plezier?
Wandelen en bloggen maakt dorstig!

Dit blog is geschreven op een slimme telefoon in Patagonië: er kunnen fouten in staan. De internetverbinding is ‘op goed geluk’.