Maglić en Pivska: een topdag

Dag 52: Maglić – top Maglić – Pivska mountain

Aantal km: 29,3 (+ 2000m. dalen en 1100m. stijgen)

Van Ranger Milos of andere mensen geen spoor vannacht. Wel was het lekker fris, maar ik sliep dan ook op 2200 meter hoogte.

Maglić: op naar de top

Later dan de bedoeling was, ik ben niet zo’n ochtendmens, vertrek ik naar de top van Maglić; het is een paar kilometer wandelen en zo’n 500 meter stijgen. Het is vandaag een geweldige dag om naar de top te gaan; de lucht is strakblauw! Maglić staat erom bekend om in de wolken of mist te hangen en ik ben erg blij met dit afscheidskado van BiH.

De wandeling naar de top gaat snel en gemakkelijk, vanaf de kant die ik ‘m oploop is de beklimming technisch niet ingewikkeld. Onderweg zijn er traktaties in de vorm van mooie uitzichten rondom.
Op de top verzamelt zich een allegaartje aan EU-burgers; Oostenrijkers, Tsjechen, Bulgaren en één kaaskop.

Dag Bosnië en Herzegovina ik heb het erg naar mijn zin gehad!

Na het maken van een topfoto, wat berichten via de telefoon gestuurd te hebben (****bereik op Maglić) en een bericht in het register daal ik af naar mijn bivakplek en Montenegro.

Nadat ik mijn spullen heb ingepakt en wat heb gegeten begin ik aan de afdaling naar Pivo canyon. Onderweg zijn er mooie uitzichten en een paar waterbronnen, die welkom op een warme dag als vandaag zijn.
Dan volgt er een wandeling over de verharde weg door boerendorpjes. Als ik het dorp Mratinje verlaat krijg ik last van de warmte. Net na het dorp is een afslag naar de rivier en dar zoek ik de schaduw op, doe een middagdutje en eet een vroeg diner. En hoewel hier een best aardige kampeerplek is besluit ik voor een uitdaging te gaan.

Piva

Een slingerende weg door veel tunnels brengt mij eerst naar de Piva-dam, vijf kilometer verderop.
Vanaf hier is er een stijging van zo’n 600 meter. De eerste 400 meter zijn best steil en gaan over een niet vaak belopen pad. Ik ben blij dat ik bergop mag (dat kost meer energie, maar ik vind bergop lopen gemakkelijker dan bergaf lopen) en dat het droog weer is. De laatste paar honderd meter gaan over een in ongebruik geraakte bergweg en dan sta ik ineens op het volgende plateau. Pffft. Yeah!

Anders dan mijn gps doet vermoeden is het hier niet leeg, maar staan er boerderijen. Ik ben best moe van de beretocht van vandaag en besluit langs een karrespoor uit het zicht van de boerderijen te bivakkeren.
Voor toekomstige hikers: tussen Mratinje en de huizen (na de klim) zijn geen waterbronnen (misschien kun je water bij de medewerkers van de dam vragen, als ze er zijn).

Stage 38 Via Dinarica

Dit is stage 38 van de Via Dinarica. Check deze link voor meer informatie en GPS-tracks.

Bekijk meer foto’s op Instagram.

Lees je mijn blog met plezier? Trakteer mij op een ijskoude soda pop of een sterke kop koffie.

Dit blog is geschreven op een slimme telefoon tijdens het hiken van de Via Dinarica; er kunnen daarom fouten in staan.