Om 6.45 uur wandel ik weg van Camper Cove. De komende kilometers langs de kust kunnen alleen gelopen worden als het tij niet te hoog is. Voor 11.00 uur moet! ik Trasher Cove bereiken. Dit deel van de trail schijnt het mooiste en meest uitdagende te zijn en dat klopt ook. De kust bestaat voornamelijk uit gladde rotsen die deels onder water staan. Ik moet een paar keer een search channel overspringen; een diepe, door de zee uitgesleten groef in de rotsen. Alweer niet mijn favoriete onderdeel; van de ene gladde rots naar de andere gladde rots springen met een rugzak op mijn rug met een kolkende stroom water in de diepte waar ik in mijn eentje nooit uit kan klimmen en niemand anders in de buurt…
Wat doe ik hier? Waarom wil ik dit?
Omkeren is geen optie. Niemand komt mij helpen. Ik ben potverdorie geen watje ofzo!
OK, niet nadenken, aanloop nemen, adem inhouden en springen. Zo gaat het een paar keer…
Owen Point
Dan volgt Owen point, een door de zee uitgesleten grot. De laatste twee kilometers klauter en spring ik van rots naar rots; een extra glad blokkenveld deels in de opkomende zee. Oriënteren is hier lastig, ik weet dat ik in de buurt van het eindpunt ben, maar waar precies? Als ik om 10.10 uur een strandje oploop zie ik de bekende boeien hangen. Dit is de strandopgang en kampeerplek, yeah!
Als ik de komende uren doorloop kan ik het laatste pontje van de dag halen… maar de zon schijnt, de lucht is strakblauw en het strand heeft prachtig wit zand. Ik heb geen haast, de laatste uren van de trail kan ik ook morgen wandelen. De hele dag deel ik het tropisch warme strand met twee groepjes wandelaars die ik al een paar keer eerder heb ontmoet en aan het eind van de middag stroomt het strand vol met hikers die die middag in het zuiden zijn gestart; zij ruiken nog fris en fruitig.
West Coast Mist
Tegen de avond trekt de West Coast-mist de baai in. Daar weten mijn buurmannen wel een oplossing voor: kampvuur! En ze willen mij, Hollander, leren hoe een Echt Canadees Kampvuur eruit ziet.
Een Kampvuur hoort Groot te zijn.
En ze sporen mij aan vooral meer, grote en nog grotere stukken hout op het vuur te gooien.
Dat laat pyromaan-floddertje zich natuurlijk geen twee keer vertellen. Het strand ligt vol aangespoelde stukken boomstam; aan brandhout geen gebrek! Uiteraard was ‘ons’ vuur het grootste en warmste die avond.
Geweldig Claire !
Lekker he fikkie steken!!!!!
Pcies! 😃😃😃
Jahhhaaa Fikkie maken dat kan de Bella wel!!!
Super mooie plaatjes weer ook de andere blogs
Inderdaad soms even rustig aan doen en genieten van al het moois en de overwinningen.
Kus
Dank je wel Liesje!
Nee je bent zeker geen watje! Je bent een echte macgyverette!
Speaking off; het is jammer dat Canada niet echt om de hoek ligt; er zijn hier heeeeel veel Backcountryski voorzieningen.
Claartje Claartje wat een avonturen weer de afgelopen dagen uniek om die geweldigl
Grote walvissen te mogen zien.
Balen misschien met die verdomd gladde keien stenen rotsen trappen je zal maar zoals
Je schrijft een verkeerden hopsa plopsa sprong maken.
Het is dan echte hinkie link ie wat je moet doen.
Ik zat wel met een glimlach je verhaal te lezen over het karretje waar je rugtas in zat maar da’s was even schrikken.
Het is gelukkig goed gekomen😉
En dat heerlijke kampvuur dat is ook weer gezellig om daar om heen te zitten.knuffel en xxxxxxEmma
Hoewel ik best stoere dingen doe, raak ik ook weleens onder de indruk, zeker als ik alleen wandel. Het is leuk om avonturen te beleven, maar ik wil ook gezond weer terug naar NL komen 😊
En ja; de kabelbaan alleen bedienen is lastig.. Dan is het wel weer van om alwetende en sterke mannen in de buurt te hebben 😉
Doodeng, watje of geen watje. Glibberige rotsen met een loeizware rugzak op je rug en dan over van die diepe spleten heen. Maar ja, je moet toch verder nietwaar. En hoe heerljk is het dan toeven op een wit strand met zon en zee.
en vuurtje stoken 🙂 ook mijn lievelings bezigheid. En nat zeehout rookt er ook nog bij. Heen en weer. Heerlijk.
knuf
Precies! En de rook jaagt insecten weg. Ook fijn.
Klauter Claartje, als je nog wat van die rotsen tegenkomt, denk gewoon even aan spring, dan ben je zo aan de overkant 😉
Dat kampvuur was ’s ochtends zeker nog steeds het grootste! Geniet er nog van!
…het vuur heeft nog lang gebrand…