Dag 19: Karlobag

Vandaag blijf ik een dag in het dorp Karlobag. Allereerst vanuit praktische overwegingen; op zondag vertrekt er alleen om 16.00 uur een bus terug naar de trail en dat is te laat voor een wandeltocht waar zo’n zes uur voor staat. De enige taxi-man in het dorp ruikt business en vraagt, ook volgens het meisje van de VVV, de hoofdprijs. Morgen (doordeweeks) gaat er ook een bus om acht uur ’s ochtends. Oh, en ook niet onbelangrijk: tot nu toe heb ik geen echte rustdag genomen.Volgens mij heb ik er wel één verdiend, toch?

Karlobag is een minidorp, alles is hier op loopafstand, het is toeristisch maar in tegenstelling tot populaire plekken erg betaalbaar. En… in één van de hotels staat een echte desktop-computer die ik mag gebruiken als ik een drankje bestel. Sinds het bestaan van wifi en smartphones zijn computers en Internetcafés een schaars goed. Op de computer kan ik dingen op mijn blog doen, die niet of lastig op de smart-telefoon gaan.

Creatief inkopen doen

Een winkel in een klein Kroatisch dorp is niet ingesteld op de resupply-wensen van een wandelaar. Maar met een boel creativiteit weet ik eten voor de komende 100 kilometer te verzamelen. Bij de ene miniwinkel vind ik allerlei mueslirepen, een stuk harde kaas en wat droge worst, bij de andere spaghetteria-maaltijden, bij het tankstation koop ik batterijen voor Spot en de GPS, bij de bakker mierzoete en supervette broodjes die door de suiker en/of het vet langer eetbaar blijven, snoep, chips en instantkoffie is overal te koop. Het is allemaal niet bepaald schijf van vijf, maar ik moet het er maar mee doen.

Een nieuw gastankje om op te koken heb ik niet kunnen vinden, hopelijk red ik het met wat er in de gebruikte zit. In de hutten staan meestal ook houtkachels waar op gekookt kan worden, maar de kachel heet stoken met vochtig hout kost veel tijd, dus ik gebruik liever mijn gasbrander.

‘Lekker’ is niet altijd een keuze

Ontrail ontbijt ik met havermout. Hier in Kroatië is zo weinig keuze dat ik wel moet. Er zijn handige kant-en-klare zakjes in allerlei smaken te koop. Nee, het lukt mij niet om havermout te warm eten (ik stel mij niet aan, het kost mij écht moeite om het te eten en om het binnen te houden), maar ik drink het uit een waterflesje als koude ontbijtshake. Voor het praktische shake ik er een zakje instantkoffie erdoorheen, yumyum.

Bij-eten

Inmiddels begin ik gewicht te verliezen, om dit tegen te gaan probeer ik tijdens dagen zoals deze flink en vooral lekker bij te eten. Vanmiddag, mede mogelijk gemaakt door ko-fi :-), daarom een uitgebreide lunch met salade, gegrilde groenten en calamaris een glas wijn aan zee.

Bekijk meer foto’s op Instagram. Heb je iets aan deze informatie? Lees je mijn blog met plezier? Trakteer mij op een smakelijke havermoutshake (5 stuks voor € 2,-) of een kop koffie. Dit blog is geschreven op een slimme telefoon, tijdens het hiken van de Dinarica; er kunnen daarom fouten in staan.