Door de waterhaal-expedities vertrekken we laat, rond 11.00 uur, wat prima is. Oók vandaag waait er harde wind, maar de voorspelling is dat deze in de loop van de ochtend wat afneemt.
Met moeite verlaten we Helags; een fijn en mooi Fjällstation met sauna, oneindig ontbijtbuffet met versgebakken brood en culinair diner met véél te dure maar smakelijke biertjes.
Continue Reading…
Tijdens het ontbijt in Sylarna blijkt de weersvoorspelling van gisteren iets pessimistischer te zijn dan de werkelijkheid.
Schuif…schuif…schuif…schuif…
Ik lauf in mijn microklimaat: bivakmuts, skibril en de capuchon van mijn jas op. Behalve de laufers voor mij, is alles wit om mij heen. Met flinke wind en regen/sneeuw is het guur weer. De temperatuur ligt rond de dooi, lekker glijden door de sneeuw zit er niet in, want de sneeuw plakt aan de ski’s.
Continue Reading…
Vandaag nemen een alternatieve route, eerst een deel over Ramsjøen en daarna via een rivierdal terug richting de gemarkeerde route.
Continue Reading…
In de resten van de storm verlaten we Ramsjøen. Met de wind in de rug en dikke lagen net/niet vriezende sneeuw, dalen we af.
Continue Reading…
Ook vanochtend staan we om 7.00 uur op de ski’s, want vanaf 10.00 uur trekt de wind aan en vanaf 18.00 uur is er windkracht storm.
Continue Reading…
Om 6.00 uur zitten we aan het ontbijt en even na 7.00 uur staan we op de ski’s. Met de zon die langzaam achter de bergen opkomt, is het geen straf om nu al onderweg te zijn. En ook aan slaap hebben we geen gebrek, want ruim voor 22.00 uur slaapt iedereen
Continue Reading…
Whoohoo! Ik glij als een malle naar beneden. ‘Wind in de rug en gaan!’ 27.5 km/uur klokt GPS voordat ik de controle verlies en mij laat vallen.
Continue Reading…
Norge på tvers, dwars door Noorwegen, en daarna de grens over naar Zweden. Koersend op het Oosten, richting Östersund. De komende 285 kilometer, terwijl in Nederland de lente begint, sta ik op de langlaufski’s. Yeah!
