Dag 51: Popov Most-Trnovaćko jezero-Maglić
Aantal kilometer: 24,95
Na een niet-geplande, maar welkome rustdag in Popov Most (Mira had de boodschappen die zij voor mij zou doen nog niet gedaan, want ik kwam één dag eerder dan gepland) trek ik vandaag Sutjeska NP weer in.
Eerst is er wandeling van zo’n 10km over asfalt. Asfalt is niet favoriet, maar de weg is rustig en loopt door een canyon met mooi uitzichten, wat het leed een beetje verzacht.
Dan is er een offroad weg en dan een flinke klim over een trail, waar veel werk aan is gedaan, richting Prijevor.
Naar Trnovaćko jezero
Op de parkeerplaats, aan de voet van Bosnië en Herzegovina’s hoogste berg, is het gezellig druk. Dagjesmensen, kampeerders en groepen toeristen maken zich klaar voor een wandeling van zo’n twee uur naar Trnovaćko jezero, het bekende hartvormige meer. Het is gedaan met stilte…
Bij het meer stap ik enthousiast op de ranger af, iemand thuis had mij zijn naam ingefluisterd. Het is een beetje jammer dat Milos dit als een reden voor extra knusheid ziet, zeker als hij erachter kom dat ik sama, alleen, ben. Nadat ik een entreekaartje voor het park en één euro campingfee heb betaald, klets ik wat met Hollanders die hier toevallig ook zijn. Ik had gehoopt wat eten (soep ofzo) bij Milos te kunnen kopen, maar dat is er niet. Als ze mijn teleurstelling horen krijg ik wat muselirepen toegeworpen, yeah!
Dan is het tijd dit pretpark met luidruchtige toeristen te verlaten. Iets verderop eet ik eerst een vroeg diner en dan klim ik het zadel richting Maglić op.
Op een oude kaart heb ik een bron en kampeerplek gezien (kamperen mag hier alleen op aangegeven plekken) en hoewel dit misschien verouderde informatie is, waag ik het erop.
In iets minder dan twee uur klim ik rustig omhoog en laat het drukke meer achter mij. De bron is er. Ik zie geen andere kampeerders of een plek die recent als kampeerplek is gebruikt, maar ik vind zonder probleem een mooie plek voor mijn tarp.
Nu maar hopen dat Milos en zijn vrienden vanavond niet hun crocs verruilen voor hun wandelschoenen.
Stage 37 Via Dinarica
Dit is stage 37 van de Via Dinarica. Check deze link voor meer informatie en GPS-tracks.
Bekijk meer foto’s op Instagram.
Lees je mijn blog met plezier? Trakteer mij op een ijskoude soda pop of een sterke kop koffie.
Dit blog is geschreven op een slimme telefoon tijdens het hiken van de Via Dinarica; er kunnen daarom fouten in staan.
Jeetje, nooit geweten dat het daar zo ongelooflijk mooi is! En wat een heerlijke bivakplek!
Yup, het is hier heel erg mooi. Ben heel erg blij en tevreden 🙂
Hoi Claire,
ik snap die Milos wel, komt er een triangel uit de lucht vallen bij een hartvormig meer, zijn toch in één keer al je wensen uit gekomen.
Hèhè.
Cor heb je gezien dat ik een petje heb gekocht (toch nog een beetje naar je geluisterd 😉 ).
Weer prachtige beelden. En idd een hartvormig meer. Mooi
Er zullen altijd wel van die Milos blijven. Maar als ze op crocs lopen, zijn ze volgens mij niet echt van die wandelaars. 😃. Hoop dat je lekker geslapen hebt.
Knuf