Goedemorgen! De blauwe lucht is weer terug, vulcán Villaricca is weer zichtbaar en blaast af-en-toe een wolkje sulphur uit.
Het was een goed idee om vannacht op de kam te logeren. Naar aanleiding van de ontmoeting met de andere wandelaars, gisteren, heb ik besloten om het tweede deel van de tocht, rondom de vulkaan, niet te lopen. Er ligt veel sneeuw, de route gaat door best wat bos wat vervelend en langzaam lopen is en er zit veel stijgen en dalen in de route.
Ik sta laat op en loop ik langzaam naar de weg, met een beetje geluk zijn er straks dagjesmensen die mij een lift naar Pucón willen geven.
Hier logeren was óók een goed idee omdat deze wandeling ontzettend mooi blijkt te zijn!
Eerst zijn er wat hoogtemeters. De slush van gisteren is door de koude nacht weer stevige sneeuw geworden en… hophop, het lopen gaat een stuk gemakkelijker. De Traverse trakteert op imposante uitzichten: een 360° Vulkaan-galore!
360° graden uitzicht op vulkanen!
Na een uur lopen is er een smeltwater-beek met dubbelfris water, dit smaakt zoveel beter dan het aswater van gisteravond. Yumyum!
Vulcán Quetrupillán gaat graag op de foto.
Na wat foto’s gemaakt te hebben, daal ik af naar het bos en na een korte sneeuw/boomworsteling sta ik ineens in een warm bos vol bamboe en hagedissen. Oempfff.
Naast het land van vulkanen is dit ook het land van de Araucaria.
En na nog meer afdalen bereik ik de ripio. Er is geen verkeer, dus ik besluit richting Pucón te lopen. Verderop zijn er allerlei toeristische attracties zoals termas en cascadas; daar lukt het vást om te liften.
Een paar uur later stopt er een auto met een stel dat hier op vakantie is. Ze gaan naar Pucón en ik mag meerijden. Yeah!
Bofkont. In alle opzichten. Een prachtige wandeling en ook nog eens een lift.
Knuf