Villaricca Traverse (1): vulkaan, sneeuw en zon

Terwijl ik wacht tot alle 44 mede-passagiers door de Chileense douane het land binnen zijn gelaten, laat ik de buschauffeur Locus zijn. ‘Kijk, hier wil ik uitstappen. Zo’n 10 kilometer van rijden verderop. Ik geloof dat het een mirador is. De weg zigzagt daarna naar beneden’, probeer ik in mijn beste Spaans uit te leggen. ‘Bien’, zegt de chauffeur.

Ondertussen let ik erop dat mijn rugtas in het bagageruim op een voor-het-grijpen-plek terecht komt. Alles wat Chili inkomt moet gecontroleerd worden zodat er geen onwenselijke plantaardige en dierlijke producten het land inkomen. Ik had op het formulier braaf ‘ja’ ingevuld op de vraag of ik dat soort producten mee heb. Nadat mijn rugtas (inclusief gedroogde paddestoelen, knoflook, worst, kaas, noten en meer …) door de scanner is gegaan vond de douane-meneer todo bien en had geen interesse in de inhoud. Mooi, ik was al bang afscheid te moeten nemen van mijn lekkere, calorierijke en in Chili lastig verkrijgbare gedroogde worst.

Terwijl de bus met hoge snelheid Chili in rijdt kijk ik voor de zekerheid mee op Locus. En jawel, de chauffeur weet precies wat ik bedoel, stopt op de juiste plek en geeft mij bij het uitstappen nog wat wandeltips.

Een paar dagen hiervoor was ik in Bariloche, om een eerder overgeslagen stuk alsnog te wandelen. Maar… door de vele en late sneeuw en de wind die deze winter veel bomen om heeft laten waaien zijn de mooiste trails nog gesloten. De medewerker van het informatiecentrum sprak Engels en kon mij veel informatie geven, waaronder trails die op geen enkele kaart staan omdat ze nieuw zijn. Ook vertelde hij dat februari/begin maart een mooie tijd om te wandelen is, toen ik vertelde later terug te willen komen.

Via het sjieke San Martín de los Andes in Argentinië reis ik richting Pucón en omdat de bus langs een startpunt van de Villaricca Traverse komt, stap ik daar nu uit. Deze wandelroute loopt tot op Vulcán Quetrupillán en een deel ervan is onderdeel van de Greater Patagonian Trail. Omdat er nog veel sneeuw ligt verwacht ik niet helemaal tot Pucón te kunnen lopen, maar er zijn onderweg verschillende opties om de trail te verlaten. Ik kijk wel hoever ik kom…

Het is 10 uur als ik met de wandeling start en het is al best wel warm. Vanaf hier is de enige weg omhoog!

Hoewel de route grotendeels door het bos gaat, zijn er zo nu en dan uitzichten op wat komen gaat: het land der Vulkanen!

Als ik rond lunchtijd aankom bij Laguna Los Patos ben ik al wat sneeuwvelden doorgestoken en hogerop ligt zéker meer sneeuw. Doordat de zon volop schijnt, smelt de sneeuw enthousiast en in de trail in een tijdelijke rivier verandert en zijn mogelijke kampeerplekken een moeras.

Aan de rand van een bos vind ik een enigszins droge en enigszins vlakke en sneeuwvrije bivakplek. Hoewel ik eigenlijk verder had willen lopen is dit een verstandige keuze. Morgen: sneeuwwandelen!

Villaricca Traverse

Lees meer over de Villaricca Traverse op Wikiexplora.

Heb je iets aan deze informatie? Lees je mijn blog met plezier?
Wandelen en bloggen maakt dorstig!

Dit blog is geschreven op een slimme telefoon in Patagonië: er kunnen fouten in staan. De internetverbinding is ‘op goed geluk’.